Het Oude Hazenbos (deel 3)

De stemming in het bos bleef opgewonden. Alle dieren hadden wel iets te vertellen over de situatie.
?Die hazen waren zo gek nog niet. We moeten er zo snel mogelijk vandoor! Wist Norbert de Ree zeker. ?Ja, met de bus zeker, de reebus?, grapte Henk de Vos. ?En waar moeten we naar toe? We kunnen nergens heen. We zitten hier in de val?, zei hij, nu wat serieuzer. Björn het ijskonijn had alles aangehoord, maar nog niets gezegd. ?Wat vind jij Achmed? Moeten we vluchten??, vroeg hij aan zijn verre neef uit de woestijn, die wij inmiddels zo goed kennen.
?Ik vind dat we eerst moeten wachten tot Wouter en Hans terug zijn?, sprak Achmed. ?Misschien is er niets aan de hand. Hans is nogal een zwartkijker, hè? Ik wil hier trouwens graag blijven?.
Dat vond iedereen een goed idee, behalve Thom de Mol. Hij zei: ?We hebben geen tijd te verliezen! We moeten zo snel mogelijk een referendum uitschrijven over de zaak. Gaan we vluchten of blijven we hier, dat is de vraag. En dan nog iets; die uil doet altijd net alsof hij hier de baas is, maar hebben we hem gekozen, nee toch? We kunnen gelijk aan de bewoners van het bos vragen wie ze willen, hem of mij; bijvoorbeeld.?

Thom werd vaak gepest door de andere dieren. Omdat hij zo klein was, omdat hij altijd overal over wilde praten, maar vooral omdat hij zo vaak aan het graven was. De meeste dieren noemden hem ?de graaf?.
?Ik vind dat we moeten wachten op de uil en de kraai?, zei Björn kalm. ?We weten tenslotte niet zeker dat die weg hier gaat komen?.
Hij was nog niet uitgesproken, of het opgewonden geschreeuw van Hans Kraai klonk weer door de ochtendlucht. Hij was nog te ver weg om hem te kunnen verstaan en het rumoer in het bos zwol ook weer aan. Zou het oude hazenbos dan echt gaan verdwijnen?

Wordt vervolgd.....