Voornamen

Ik heb weer genoten van de actualiteit deze week.

Arme Ruud. Hij mag niet meer achter de vluchtelingen aanzitten.
We lijken wel een beetje op elkaar - Ruud en ik. Ik kan ook zo slecht van billen afblijven. En net als Ruud krijg ook ik daar stront mee. Ik letterlijk, dat dan weer wel. Ik neem aan dat de billen waar Ruud in knijpt wél zindelijk zijn.

En dan die andere arme schat, Rita. Nee, niet Ria, dat is de vrouw van Ruud, maar Rita, de vrouw van drogist Verdonk. Die heeft weer drie mannen gevonden die haar geen handje willen geven. Eruit met die lui!
Heb je haar gezien van de week? Een gladgeplamuurd, glanzend hoofd, met als finishing touch een streepje lippenstift, aangebracht met een precisiekwastje op het zuinige mondje. Waarom wil ze die - normaal gesproken onzichtbare - lipjes toch zo graag accentueren?

Nee, dan Patrick van Schie. Wie? Patrick van Schie, directeur van de Teldersstichting, het wetenschappelijk bureau van de VVD. Nee, daar had ik ook nog nooit van gehoord. Niet van dat bureau (wat doen ze daar?), noch van Patrick. Patrick zat een beetje weg te kwijnen daar en wilde ook wel eens actie. Hij wilde een beetje media-aandacht, Patrick.
Zo genoeg aandacht gehad, Patrick? Mooi! En nu opzouten met je doodstraf, mediageil directeurtje! We leven hier - nog - in een beschaafd land.

Zullen we het een andere keer maar weer over Jaap, Jan Peter en hun idool George W. hebben? Die koppen ben ik nu wel weer even zat.
Al zijn ze nog zo voornaam.